σέβερος

Α

(κατά τον Ησύχ.) «ευσεβής, δίκαιος».

[ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < θ. σεβ- τού σέβομαι με υγρό επίθημα (πρβλ. ὕδωρ: ὕδερος)].